Rennen tot je niet kan stoppen
Als kind gingen we regelmatig naar Kraantje-Lek, een zandverstuiving in Overveen. Mijn moeder bleef beneden met een boekje en ik klauterde de duinen op om dan vervolgens naar beneden te rennen. Naar boven was lastig omdat je voeten wegzakten in het zand en je kleine stukjes weer naar beneden gleed. Maar eenmaal boven was de overwinning daar. Ik had een mooi uitzicht en had het toch maar gedaan. En dan weer naar beneden. De stappen werden steeds groter en ik ging steeds sneller. Het was een fijn gevoel tot ik op het punt kwam dat ik mijn benen niet meer kon bijhouden en het de vraag werd of ik heelhuids beneden zou komen of voorover zou vallen met mijn gezicht in het zand.
Wanneer ik soms in een gesprek zit zie ik dit beeld soms voor mij. Hard rennen omdat stoppen eigenlijk geen optie meer is en dan maar hopen dat je het er zonder kleerscheuren vanaf brengt.
Point of no return
Een van de redenen waarom je niet meer kan stoppen is het gevoel dat je niet meer van koers kan wijzigen. Zolang het werkt, werkt het. En doordat je het altijd zo doet is het lastig om het anders te kunnen zien of doen. Je gaat voorbij aan wat voor jou belangrijk is. Wat als het niet meer werkt dan is het erg lastig om te overzien wat de volgende stap zal zijn.
Voelen
Het klinkt misschien wat soft maar wanneer je almaar aan het rennen bent hoef je niet te voelen. Dit kan bewust of onbewust gebeuren. Toch vermijdt je niet alleen maar nare gevoelens zoals verdriet of boosheid. Je stompt zo ook af op mooie gevoelens. Het leven wordt vlak. Je doet wat je doet en dat levert ook wat op. Namelijk geen vervelende gevoelens.
Vertragen
Toch is het goed om af en toe te vertragen. Er wordt wel eens gezegd dat we leven in een ratrace of dat we hier altijd maar vooruit moeten. Toch is het iets wat we ons zelf opleggen. Vertragen betekent zeker niet dat je stil staat. Wanneer je oversteekt kijk je ook om je heen. Dat betekent niet dat je nooit over zal steken. Je wilt alleen veilig aan de overkant komen. Dat werkt met vertragen precies zo. Een pas op de plaats en overzien waar je op dat moment mee bezig bent. Dat hoeft echt geen proces van weken te zijn. Dat kan je al doen terwijl je je tanden poetst. Even bedenken waar je die dag mee bezig bent geweest. Afstand nemen van wat moet en bedenken of het ging zoals je had gewild en zo niet wat er dan anders had gekund.
Stom
Het leven gaat niet altijd over rozen en vol plezier. Het gaat op en neer, soms is het leuk, soms pijnlijk en soms mwoa. Dat is wat leven is. Al doet de media soms anders vermoeden. Het is gewoon soms stom of saai.
Pas op de plaats
Een goede oefening is om een moment te kiezen. Dat kan elk moment zijn. En bedenk waar je nu op dit moment mee bezig bent. Hoe voelt dat? Is dat leuk, vervelend, spannend of welke emotie dan ook? Geen hele body scan maar gewoon even een check-in bij wat je voelt. Je hoeft erop zichzelf niets mee alleen even een heads-up met waar je op dat moment mee bezig bent. Je kan natuurlijk tot de conclusie komen dat je iets anders wilt. Dan is dat natuurlijk prima. De eerste stap begint bij even stil staan bij waar je nu bent. Wat je er mee doet is vers twee.
Wat is voor jou een goed moment om even te vertragen?
We rennen achter geluk aan en we vergeten gelukkig te zijn.
- François Cavanna
