Balanceren tussen aanpassen en je zelf blijven
Het maakt niet uit waar je naar toe gaat. Op het moment dat jij je ergens gaat settelen en het is niet in jouw eigen omgeving wordt er wat van je aanpassingsvermogen gevraagd. Toen wij verhuisden naar een zeer gelovig dorp werd het al snel duidelijk dat er op zondag niet geklust of gepoetst zou worden. En hoewel dat niet altijd heel handig is hebben wij ons daar zoveel mogelijk op aangepast. Ik doe heus nog wel de was maar hang deze niet buiten in het zicht te drogen. Wij hebben besloten om daar te gaan wonen en dus passen we ons daar zo goed mogelijk op aan. We gaan daarentegen niet 2 keer per dag naar de kerk en zijn we zaterdag ook niet altijd om 24.00 thuis. Het maakt niet uit of je nu verhuisd naar België, Spanje, of Jakarta. Overal krijg je te maken met een andere cultuur en verwachtingen. Dat hoort bij het avontuur, maar hoeveel lever je daarvoor in.
Aanpassen aan het onbekende
Overal waar jij je zal vestigen zal jij je moeten aanpassen. Soms doe je dat uit een vorm van beleefdheid soms omdat het ook niet anders kan. Bijvoorbeeld wanneer je naar Spanje verhuist is het lastig om midden op de dag boodschappen te doen in verband met de siësta. Zoals ik al aangaf, zelfs het verhuizen naar een ander dorp kan een bepaalde aanpassing van je verwachten. En hoewel België misschien niet zo ver is, zal je je toch wat moeten aanpassen.
De mate waarin jij je aanpast is aan jou. Maar ik wil toch wel meegeven dat je het afstemt op de tradities en gewoontes van het land. Dat klinkt heel logisch maar soms slaan toeristen de plank volledig mis. Wanneer je verhuisd naar het buitenland zal je je moeten aanpassen, omgaan met de nieuwe cultuur zonder je persoonlijke waarden uit het oog te verliezen.
Bijvoorbeeld in India kwam ik meer dan eens backpackers tegen die zich zoveel hadden aangepast, in hun optiek, dat het beledigend was voor de lokale mensen. Zij liepen er namelijk bij in kapotte en vieze kleding en zagen er ongewassen uit. Nu weet ik niet of je wel eens in India bent geweest maar ik verbaas mij er altijd over hoe arm mensen ook zijn, ze hebben vaak een witte blouse aan, in ieder geval schoon, de mannen zijn geschoren. Ik heb diverse mensen uit verschillende kasten hierover gesproken en zij vinden het juist respectloos. Om er uit te zien als een zwerver terwijl je, waarschijnlijk, meer middelen hebt om te leven.
Aanpassingsdilemma’s
Door het leven in het buitenland wordt er veel van je gevraagd. Een aantal gewoontes en tradities die je van huis uit hebt meegekregen zullen in het buitenland vervangen worden door die van je nieuwe omgeving. Het is namelijk ook heel belangrijk dat je ook naar je eigen waarden en overtuigingen blijft leven. Zo heb ik in Indonesië nooit wc-papier opgegeven. Ik ben het niet gewend en al wordt er gezegd dat het hygiënischer is om met water te spoelen, is het voor mij te veel gedoe. Ik heb daar dus altijd wc-papier bij me. In Zuid-Amerika gooien ze het wc-papier in de vuilnisbak. En hoewel ik het per ongeluk wel eens vergeet, gooi ik het braaf weg. Ook al vind ik het altijd wel een beetje smerig om zo’n vuilnisbak aan te treffen. Het is dus belangrijk bij het aanpassen je af te vragen. Wie kwets ik meer als ik mij wel of niet aanpas, de lokale bewoners of mijzelf. In heel veel landen is het beter om je politieke mening voor je te houden. Probeer het allemaal wat luchtig te houden. Door de humor er van in te zien maar ook jezelf niet al te serieus te nemen.
Hoe omarm de diversiteit
Stap 1 is om de tijd te nemen voor wat voor jou belangrijk is. Wat zijn jouw persoonlijke waarden en tradities? Wat ben je bereid om op te geven en welke zie je als een mooie toevoeging vanuit je nieuwe omgeving? Het kan helpen om dat op te schrijven. En wanneer je iets loslaat, wat komt er dan voor in de plaats? En wat gaat het je uiteindelijk kosten? Wanneer het echt ten koste gaat van je identiteit moet jij je serieus afvragen of het een goede plek is. Bijvoorbeeld sommige landen zijn niet erg homo vriendelijk. Wanneer jij daar als homoseksueel gaat wonen moet jij je serieus af vragen wat de impact daarvan is.
Stap 2. Het is belangrijk om er over te praten. Met je partner, die waarschijnlijk dezelfde uitdaging heeft. Maak het niet te zwaar, humor kan ook goed werken. Door er met zijn tweeën om te lachen en er een grapje over te maken kan helpen om het allemaal wat luchtiger te maken. Naast je partner kan het ook helpen om het met anderen te bespreken. Met hen bespreken hoe zij er mee omgaan en hoe dat voor ze is.
Stap 3. Kijk of je een manier kan vinden om een tussen weg te vinden. Net als ik in het dorp doe. Ik zorg dat “de buitenwereld” niet de was ziet hangen maar ik ga niet de hele zondag niets doen. Blijf trouw aan jezelf maar flexibel genoeg om het mooie van een andere cultuur mee neemt.
Het vinden van balans tussen aanpassing en behoud van persoonlijke waarden is een reis die tijd en moeite kost. Maar met zelfreflectie, communicatie en het omarmen van de diversiteit van je nieuwe omgeving, kun je een betekenisvolle en bevredigende levensstijl opbouwen. Dus gun je die tijd en moeite ook.
Wat is voor jou een aanpassing die je liever niet maakt? Ik ben benieuwd. Zeg er wel even bij waar jij je nu bevindt.
Ik hoor graag van je.
Zich verzetten of zich aanpassen, er is nauwelijks een andere keuze in het leven
- Gustave le Bon
